Hardbass lub też Hard bass (ros. Хардба́сс) – podgatunek muzyki elektronicznej, czerpiący inspirację z
brytyjskiego hard house, bouncy techno, scouse house, powerstomp i hardstyle. Hardbass charakteryzuje
się szybkim tempem (od 150 do 170 BPM, zwykle 160 BPM), niezbyt rozbudowanym wokalem, minimalistycznym
syntezatorem i metalicznym bassem nazywanym "Donkiem", który jednocześnie stanowi linie melodyczną.
Hardbass jest stereotypowo związany z kulturą gopników. Na świecie kojarzy się go ze Słowianami, zwłaszcza
z Rosjanami.
Gatunek ten powstał w pierwszej dekadzie lat 2000. Początkowo był gatunkiem podziemnym, znanym głównie w
Petersburgu. W 2010 roku zespół XS Project nagrał filmik w celu rozpropagowania ich, w którym przebrani
za gopników (rosyjskich dresów) wygłupiali się na petersburskim placu zabaw. Filmik został wrzucony na
YouTube i szybko zdobył dużą popularność, zaś muzyka jak i sposób tańca został podłapany u innych ludzi,
przez co gatunek zaczął się rozprzestrzeniać niczym mem Harlem Shake. Filmiki naśladowców zaczęły pojawiać
się na Białorusi, Ukrainie i w całej Rosji. Tancerze tańczyli "taniec pompa" w salach lekcyjnych, w centrach
handlowych, w środkach transportu publicznego, na boiskach piłkarskich itp. Od 2011 na zachodzie zaczęły
pojawiać się grupy ludzi tańczące hardbass, między innymi na Słowacji, w Serbii, na Litwie i w Czechach.
Do popularności hardbassu przyczynił się też utwór Hard Bass School pt. "Narkotik Kal". Główną przyczyną
jego powstania była narastająca wówczas w Rosji plaga narkotyków, często domowej produkcji, z których
najpopularniejszym, a zarazem jednym z najniebezpieczniejszych był narkotyk krokodyl. Zjawisko narkomanii
i odurzania się środkami nieznanego pochodzenia zaczęło występować najczęściej na osiedlach rosyjskich miast
przemysłowych. W istocie genezą problemu był przeprowadzony pod koniec XX wieku rozwój gospodarczy kraju i
związana z nim migracja ludności za pracą ze wsi do miast. Wzmożona urbanizacja wymusiła budowę osiedli.
Specyficzny rodzaj budownictwa oraz infrastruktura nie oferowały zbyt wielu atrakcji, zwłaszcza młodym
mieszkańcom. Młodzież poszukiwała coraz to nowszych i coraz bardziej niebezpiecznych rozrywek, uciekając się
przy tym do środków odurzających. "Narkotik Kal" miało stanowić dla nich swoistą alternatywę.
W 2015 roku popularny stał się internetowy mem "Cheeki Breeki Hardbass Anthem", choć jego początki sięgają
końca roku 2011. Zwrot "cheeki breeki" pochodzi z języka rosyjskiego i trudno określić jego znaczenie, gdyż
jest to fraza dziecięcej wyliczanki "cheeki breeki palchik vykin' ". W mowie potocznej oznacza "ok" lub
"wszystko w porządku", a jako "А ну, чики-брики и в дамки" (A nu, cheeki breeki i v damke) używany jest
podczas gry w warcaby - "oho, dwa bicia i masz damkę!". To samo wyrażenie zyskało na popularności dzięki grze
S.T.A.L.K.E.R., związane jest z przeprowadzaniem szybkiej ofensywy lub ataku z flanki. Z tej samej serii gier
został zaczerpnięty soundtrack, którego pierwowzorem był utwór "Хоп, мусорок" (Hop, musorok), a następnie jego
zremiksowaną wersję wykorzystano do stworzenia mema będącego kwintesencją rosyjskiej i słowiańskiej subkultury.
W styczniu 2018 roku Polscy nacjonaliści z Poznańskiej Młodzieży Wszechpolskiej wraz z grupą "Szturmowy Poznań"
zorganizowali kontrmanifestację "Biały Hardbass!" podczas "Czarnego Protestu" w Poznaniu. Kontrmanifestanci
przebrani w białe kombinezony tańczyli utwór "Raz Raz Raz" grupy "Hard Bass School". Aborcjoniści z czarnego
protestu użyli wobec pokojowych kontrmanifestantów policji, która wyprowadziła ich poza "Czarny Prostest".